ఒక్కడినే నేనొక్కడినే నేనే వాడిని ఒక్కడినే
రాతిని కొట్టి రూపము చెక్కి రంగులు పూసే వస్తున్నా
వస్తూ వస్తూ చూసా శిల్పము చాలా ఉంది నాలాగ
రూపము నేనే రంగూ నేనే ఎత్తూ బరువు అన్నీ నేనే
ఇంకో నాలుగు అడుగులు వేసా మళ్ళీ చూసా శిల్పమునే
ఏడుస్తుంది నన్నే చూసి నేను విరగ్గొట్టిన తన రాతిని చూసి
విప్పలేని నోటితో కార్చలేని కన్నీటితో ఆర్తితో అడిగింది
ఎందుకు ఈ స్వార్ధమని

-అహం బ్రహ్మాస్మి