"బేబీ ఆఫ్ లతా ... " అని పిలిచింది నర్స్ . వెంటనే ఒకావిడ లేచి కళ్ళు తుడుకుంటూ ఐసీయూ లోపలికి వెళ్ళింది. నేను అప్పుడే పాప పాల బాటిల్ ఇవ్వడానికి మెట్లు దిగి వస్తున్నా ఐసీయూ కి.
రెండవ రోజు కూడా ఆవిడ ఐసీయూ బయటే కుర్చీలో కూర్చుంది వాళ్ళ అమ్మగారి భుజం పై తల వాల్చి . డాక్టర్ రాగానే ఏడుస్తూ పాప ఎలా ఉంది సార్ అని అడిగింది. పాప బాగానే ఉంది, కంగారు పడద్దు అని డాక్టర్ ధైర్యం చెప్పారు .
నాకు ఆవిడ కష్టం చూస్తే చాలా బాధ అనిపించింది. కంగారు పడద్దు అని చెప్దాము అనుకున్నా కానీ నా మొహమాటం అడ్డు వచ్చింది . తరువాత నా భార్య ద్వారా తెలిసింది . పాప ఎనిమిదవ నెలలోనే పుట్టింది . రెండు వారాలు ఐసీయూ లో ఉంచి పంపించారు. మళ్ళీ పాపకి జలుబు, జ్వరం రాగానే కంగారు పడి మళ్ళీ వచ్చారు. పాపతో పాటు బాబు కూడా పుట్టాడు కానీ ప్రాణం ఎక్కువ సేపు నిలువలేదు .
అలా నా భార్య తో ఆవిడ తన మనోగతాన్ని చెప్తూ ఒక్క మాట అందట " ఈ పసి పిల్లలండి యోధులంటే .. మనం కాదు .. " అని .
నిజమే అనిపించింది ...
- అహం బ్రహ్మాస్మి
